|
|
|
|
|
Mensen | Gebeurtenissen/ Achtergronden | Verzetsgroepen | Steden & Dorpen | Concentratiekampen | Valkenburg 1940-1945 | Lessen uit het verzet |
De kinderkeukenOriginele grootte 2464 × 3472 pxDoch eerst nog de keukeninventaris van het jesuitenklooster Met de burgemeesters-familie Hens stonden wij op goede voet. En in 1941 zetelde Hens nog op het raadhuis. Op een dag kwam ik daar voor een of ander akkefietje en zag de NSBer Gaaietaan uit de spreekkamer van de burgemeester komen. Toen ik binnen kwam vroeg ik aan de burgemeester: “Wat moest die snoeshaan hier?” Hens was ietwat gespannen en zei: “Hij wil dat wij alle hulp verlenen bij het inrichten van een gaarkeuken voor de schoolkinderen.” Dit nu was vóór de oorlog steeds een onderdeel van de St.Elisabethvereniging werkzaam- heden geweest, waarvan zijn echtgenote bestuurslid was. Ik antwoordde: "Nu, dan moet de Katholieke Actie hun voor zijn en morgen beginnen." Dat was aangekaart maar weer te gauw door mij naar voren gebracht. Ik ging met mevr. Meeuwissen die steeds gekookt had voor de schoolkinderen, in overleg. Hoe kom je aan levensmiddelen? En de Elisabeth Vereniging heeft geen gerei meer voor keuken en kantine. Hoe kom je daaraan? en waar doe je zo iets ? en jagen de duitsers je niet weg en neemt het winterhulpswerk dan het werk over? Zowel zij als Juffrouw Ubags wilden graag meewerken als ik een oplossing zou vinden. Mannen van de K.A. gingen bij de boeren in de omtrek hamsteren voor de kinderkeuken, met een opmerkelijk enthousiasme om voor andere kinderen iets te doen konden de chauffeurs van de wasserij zakken vol met aardappelen meebrengen. (herfst 1941) In Maastricht had zich een stichting "Fabrieksvoeding" gevestigd. Ik sloot mij met het bedrijf daarbij aan en t.o.v. de bezetter werd onze kinderkeuken een fabriekskeuken, waardoor de winter- hulp erbij uitgeschakeld werd. Voor keukengerei ging ik op informatie bij de uitvoerder van de aannemer der Reichsschule. Deze deed een oogje dicht en wij haalden het komplete keuken- gerei incl. een stoom-kookketel voor 200 liter eten weg. Het geheel werd op een zolder der wasserij opgesteld en tijdens de winter 1941 konden de dames der voormalige St. Elisabethvereniging weer koken voor de schoolkinderen van Valkenburg. Op een ochtend in de vroege lente 1942 werd plotseling het gehele gebouw omsingeld door een groep rijkspolitie, onder aanvoering van wachtmeester Van Renesse (DB) (een fel NSBer en dienstklopper). Toen de wachtmeester onaangemeld bij mij binnen kwam, zei hij: "U staat onder arrest wegens verdenking van verboden wapenbezit." Hij wilde mij verplichten dat ik zou aan- wijzen waar die wapens zich bevonden. Toen ik mij voor de domme hield, haalde hij een briefje voor de dag waarop ik het hand- schrift van een nieuw personeelslid meende te herkennen. Erbij een schets met aanwijzing: wapens begraven in tuin, revolver op binnenplaats vergraven, munitie in vaten met zeep. Inmiddels staan wij op de binnenplaats en is een marechaussee aan het graven op zoek naar de revolver. Kapelaan Horsmans komt door de oprijpoort en Renesse gaat hem tegemoet. De marechaussee wenkt mij met zijn hoofd, ik kijk toe, en hij heeft de revolver in het gat bloot liggen. Hij gooit hem op de hoop uitgegraven aarde en doet er meteen een schep aarde overheen. Hij graaft ijverig door op zoek naar de revolver. Mijn vrouw was binnen moeten blijven onder toezicht van een marechaussee. De telefoon werkte niet. Alle machines in het Pierre Schunck Album : Verzet zoom 24.350649350649%
|